Wat is de islam?

Het woord islam betekent ‘het bereiken van innerlijke voldoening, vrede en sereniteit en de uiterlijke perfectie van het karakter door het onderwerpen van iemands wil aan de god van het pure monotheïsme’. Het is gebaseerd op de volste overtuiging dat niets of niemand het recht heeft om aanbeden te worden behalve God alléén. Zoals hiervoor vermeld heeft onderzoek aangetoond dat elk kind geboren wordt met het vermogen om door middel van slechts de simpelste observaties, het bestaan van een schepper te erkennen (1).

Wanneer een kind alleen gelaten zou worden, zonder enige instructie of voorafgaand onderwijs, dan zal het kind een natuurlijk verlangen ontwikkelen om dankbaarheid aan deze schepper te tonen voor de overduidelijke gunsten en giften die ervaren worden en waarvan genoten wordt gedurende het leven. Dit natuurlijke verlangen is het zaadje waaraan eerder gerefereerd werd en staat in de islamitische terminologie bekend als fitrah. Een
persoon heeft hiermee de aanleg om de boodschap van de profeten van God zoals Abraham, Mozes, Jezus en Mohammed, te aanvaarden. Deze boodschap heeft één naam: de islam. Deze profeten riepen niet enkel op tot het geloof in God; iets wat aangeboren en vanzelfsprekend is. Zij riepen echter op naar het aanbidden van God alléén en zij verboden het aanbidden van stenen, afgoden, beelden en bomen en de aarde, de zon, de maan en andere hemellichamen. Zij verboden ook de aanbidding van mensen zoals heiligen, de levende of overleden vromen en de profeten. Zo verboden zij ook het nemen van diverse objecten en krachten of welke ‘natuurverschijnselen’ dan ook, tot afgoden. Dit omdat het aanbidden van hen in plaats van, of naast, degene die hen in werking stelde, vruchteloos is en tegen het verstand ingaat. De profeten verboden ook bijgeloof en het geloof dat bepaalde zaken het gevolg zijn van specifieke oorzaken terwijl er totaal geen verband tussen de
twee bestaat. Dit zijn deuren naar valse overtuigingen over de schepping en deze leiden tot ongefundeerde en mogelijk schadelijke daden.

Pilaren van de Islam

Alle profeten van God kwamen met deze centrale, uniforme boodschap van zuiver monotheïsme – in geloof, woord en daad. Wie dit geloof erkent en alle boodschappers van God accepteert, zonder uitzonderingen en onderscheid te maken tussen hen: hij heeft aan de eerste pilaar van de islam voldaan en is daarom een moslim. Daarnaast verrichten praktiserende moslims de dagelijkse gebeden in een staat van rituele reinheid, als aanbidding van en uiting van dank aan God voor Zijn ontelbare gunsten. Tijdens de maand ramadan vasten ze door het laten staan van voedsel en drank vanaf het aanbreken van de ochtendgloren tot zonsondergang. Zij doen dit om geduld uit te oefenen en te sympathiseren met hongerigen. Zij geven van hun overbodige rijkdom een deel als verplichte armenbelasting weg aan de armen en behoeftigen. Als zij er financieel toe in staat zijn, en er de mogelijkheid toe hebben, verrichten zij bedevaart naar Mekka. Dit was de plek waar Abraham een aanbiddingsplaats voor God bouwde. Deze aanbiddingsplaats staat bekend als de Ka’bah. Dit zijn de vijf pilaren van de islam: de getuigenis dat niets of niemand het recht heeft om aanbeden te worden behalve Allaah, het verrichten van de vijf dagelijkse gebeden, het vasten in de maand ramadan, het betalen van de verplichte armenbelasting en – indien iemand ertoe in staat is – het verrichten van bedevaart naar Mekka. Bovenop deze vijf pilaren moet de moslim de meest empathische verplichtingen vervullen waaronder: het eren van de ouders en tonen van nederigheid aan hen, het onderhouden van de familiebanden en het eren van de buren (ongeacht of deze buren moslim zijn of niet). Zo ook eerlijkheid in woord en daad, het vervullen van beloftes, het houden aan afspraken, het afstand nemen van alle vormen van bedrog en het weerhouden van het onrecht aandoen aan anderen – of
deze nou moslims of niet-moslims zijn.

God zei in de Koran: “En jouw Heer heeft bepaald dat jij niemand anders dan Hem alléén aanbidt,en aan de ouders een goede behandeling geeft…. Verlaag de vleugel van nederigheid en barmhartigheid voor hen en zeg: ‘O mijn Heer, wees barmhartig voor hen zoals zij barmhartig voor mij waren toen ze mij grootbrachten’” (17:23-24). En: “Verricht de dagelijkse gebeden en geef de verplichte armenbelasting” (2:110). Zo ook: “Waarlijk, God gebiedt rechtvaardigheid, goede omgang en het spenderen aan de verwanten” (16:90). Evenals: “O jullie die geloven, kom de beloften na” (5:1). En tevens: “O mijn volk, geef de volle maat en vul de weegschaal tot het gelijke gewicht” (11:85). Alsook: “O jullie die geloven, vrees Allaah en spreek oprechte woorden van waarheid en rechtvaardigheid” (33:70). En: “O jullie die geloven, vrees God en wees met de waarachtigen” (9:119).

De Profeet (vrede zij met hem) zei in een bekende overlevering: ‘Wie gelooft in God en de Laatste Dag, laat hem zijn buur eren.’ En in een andere authentieke overlevering: ‘Bij God, hij heeft geen waar geloof. Bij God, hij heeft geen waar geloof. Bij God, hij heeft geen waar geloof als zijn buren niet veilig zijn voor zijn kwaad.’ Hij zei ook: ‘De tekenen van een hypocriet zij er drie: wanneer hij spreekt, liegt hij. Wanneer hij een belofte maakt verbreekt hij haar en wanneer hij vertrouwd wordt dan bedriegt hij.’ Alsook: ‘Pas op voor onrecht, want onrecht zal lagen duisternis zijn op de Dag der Opstanding.’ En hij zei: ‘Waarlijk, wie een niet-moslim die onder een verdrag staat onrecht aandeed, bedroog, boven zijn vermogen belastte of iets van hem afnam wat hij niet uit vrije wil gaf; hij zal mij
tegenover zich treffen op de Dag der Opstanding. Wat betreft perfectie van het karakter, dit was het doel van de Profeet’s missie. Hij zei in een beroemde authentieke overlevering: ‘Ik ben slechts gestuurd om nobele manieren te vervolmaken.’ Hij zei ook: ‘De meest perfecte gelovigen zijn degenen met de beste manieren en de besten onder jullie zijn degenen die de besten zijn voor hun vrouwen.’ De Koran en de profetische overleveringen staan vol met oproepen aan de moslims om zich te  sieren met de meest hoogstaande eigenschappen zoals oprechtheid, nederigheid, geduld, vergiffenis, verdraagzaamheid, compassie, rechtvaardigheid,
betrouwbaarheid en eerlijkheid. De heidenen van mekka erkenden het deugdzame en superieure karakter van de Profeet (vrede zij met hem) en zij konden wat dat betreft geen gebrek bij hem bespeuren. De islamitische vereiste standaard van karakter is zo geweldig dat vele notabele moslimgeleerden uit de geschiedenis geprezen werden door christenen en joden. Ter illustratie, imam Ahmed bin Hanbal (overl. 855), één van de grootste geleerden van de vroege islam, werd een keer behandeld door een christelijke arts. Toen de christen bij hem binnenkwam zei hij: ‘Ik heb er vele jaren naar verlangd om jou te ontmoeten. Jouw aanwezigheid is niet alleen een rectificatie van de mensen van de islaam, maar van de gehele schepping. Er is geen enkele christen die niet tevreden is met jou.’ (6)
Spijtig is het dat vele moslims deze oprechte leiding, die erkenning en eer teweeg brengt, verzaken. Zij zijn geworden zoals de Profeet omschreef ‘zoals het schuim van de zee’.

1. Gebaseerd op onderzoek van de Oxford Universiteit door Justin Barrett en Olivera Petrovich.
Zie ook ‘Humans May be Primed to Believe in Creation’ New Scientist, 29 februari 2009, en
‘Children are Born Believers in God’ Daily Telegraph, 24 november 2008.
2. Uit de Moesnad van imam Ahmed (blz. 79), nagekeken door Ahmed Shaakir.

Uit het boek: Een beknopte handleiding van de islam en zijn standpunt over Al-Qaida en ISIS

Uitgeverij: Ibn Baaz Bookstore

Nederlandse vertaling door: Oem Dawud