
๐๐๐ญ ๐จ๐ฉ๐ก๐๐๐๐๐ง ๐ฏ๐๐ง ๐๐ ๐ก๐๐ง๐๐๐ง ๐ญ๐ข๐ฃ๐๐๐ง๐ฌ ๐ก๐๐ญ ๐๐๐ง๐ซ๐จ๐๐ฉ๐๐ง ๐ฏ๐๐ง ๐๐ฅ๐ฅ๐๐ก (๐๐ฎโ๐)
Een van de algemene manieren bij het aanroepen van Allah is het opheffen van je handen. Het is een van de redenen voor het antwoorden van de duโa. Wanneer men dit soms spontaan doet om een rede is geen probleem zonder van een plek of tijd een gewoonte te maken.
ุนููู ุณูููู
ูุงููุ ููุงูู: ููุงูู ุฑูุณูููู ุงูููููู ุตููููู ุงูููู ุนููููููู ููุณููููู
ู: (ุฅูููู ุฑูุจููููู
ู ุชูุจูุงุฑููู ููุชูุนูุงููู ุญูููููู ููุฑููู
ูุ ููุณูุชูุญูููู ู
ููู ุนูุจูุฏููู ุฅูุฐูุง ุฑูููุนู ููุฏููููู ุฅูููููููุ ุฃููู โููุฑูุฏููููู
ูุง โุตูููุฑูุง)
Salman ุฑุถู ุงููู ุนูู zei: De Boodschapper van Allah ๏ทบ zei:
โWaarlijk jullie Heer is schaamtevol en vrijgevig. Hij schaamt Zich voor Zijn dienaar wanneer deze zijn (twee) handen opheft naar hem om hen leeg terug te laten gaanโ
(Abu Dawud, At-Tirmidhi, Ibn Madjah, authentiek)
Dus het is van de manieren van duโa, (behalve wanneer de sunnah erop duidt dat men de handen niet opheft).
๐๐ข๐๐ซ๐ข๐ง ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง, ๐ณ๐จ๐๐ฅ๐ฌ ๐๐ ๐ ๐๐ฅ๐๐๐ซ๐๐๐ง ๐ก๐๐๐๐๐ง ๐ฏ๐๐ซ๐๐ฎ๐ข๐๐๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค๐ญ, (๐) ๐ฌ๐ข๐ญ๐ฎ๐๐ญ๐ข๐๐ฌ:
๐ง๐ฒ๐ป ๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐๐๐ฒ:
Waar overleverd wordt dat de profeet ๏ทบ ergens duโaa deed maar niet zijn handen ophief:
Hier is het Bidโa om hier de handen op te heffen!
Zoals tijdens het gebed en ook de Tawaaf en zoals tijdens de duโa in de vrijdagspreek voor andere zaken dan de duโa voor regen (ุงูุงุณุชุณูุงุก) daarin is het wel overgeleverd om je handen op te heffen. Want er wordt overlevert dat dit niet de sunnah was:
โEen van de Sahaba zag Bischr ibn Safwan zijn handen opheffen op de minbar de sahabi was erg boos en zei:
ููููุฏู ุฑูุฃูููุชู ุฑูุณูููู ุงูููููู ุตููููู ุงูููู ุนููููููู ููุณููููู
ู ู
ูุง ููุฒููุฏู ุนูููู ุฃููู ููููููู ุจูููุฏููู: ููููุฐูุงุ ููุฃูุดูุงุฑู ุจูุฅูุตูุจูุนููู ุงููู
ูุณูุจููุญูุฉู
Zeker ik heb de Boodschapper van Allah ๏ทบ gezien dat hij niks meer doet dan dat hij zo doet met zijn handen: en hij wees met zijn wijsvinger “
(Muslim, Abu Dawud , An-Nasaโi , Imam Ahmad in zijn Musnad en vele anderen boeken zoals : Musnad At-Tayalisi, Musanaf โAbdurazzaq, Ibn Abi Shaybah, Sunan Ad-Darimi)
๐๐๐ง ๐ญ๐ฐ๐๐๐๐:
Waar in de sunnah vermeld staat dat de Boodschapper van Allah ๏ทบ zijn handen ophief: Zoals de duโa in โarafah, bij as-safa wa al-marwa en tijdens de istisqaa (vragen om regen). Hier is het een sunnah.
๐๐๐ง ๐๐๐ซ๐๐:
Waar de overlevering het niet duidelijk maakt. Bijvoorbeeld dat het overgeleverd is dat hij ๏ทบ duโa deed maar niet verduidelijkt wordt of Hij zijn handen ophief of niet ophief. Zoals tussen de Adhaan en de Iqaamah. Hier is handen opheffen aanbevolen en een rede voor de beantwoording van een duโa. Het is goed dit niet altijd te doen en soms te laten.
๐๐ซ๐พ ๐๐ธ๐พ๐ฑ๐ช๐ฒ๐ท๐ช